در طراحی مبتنی بر دامنه، راه‌حل بسیار ساده است: زبان فراگیر را به چند زبان کوچک‌تر تقسیم کنید، سپس هرکدام را به زمینه مشخصی که می‌تواند در آن استفاده شود را به محدوده دامنه ی آن اختصاص دهید: .

در مثال قبلی، می‌توانیم دو دامنه ی محدود را شناسایی کنیم: بازاریابی و فروش. اصطلاح “لید” در هر دو دامنه ی محدود وجود دارد، همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است. تا زمانی که در هر دامنه ی محدود کلمه ی لید یک معنی دارد، هر زبان فراگیری میتواند دقیق و سازگار باشد و با مدل‌های ذهنی متخصصان حوزه هماهنگ باشد.

![[3-3.png]]

در یک معنی کلی اینکه، وقتی یه کسب و کار به اندازه ی مناسبی بزرگ و پیچیده باشه این اصطلاحات و تضاد ها همیشه هست. با الگوی دامنه محدود، این زمینه ها به صورت بخشی جزیی از یک دامنه کسب و کار مدل میشوند.